بیانات اخلاقی استاد احمد عابدی درباره
تشخیص و درمان امراض روح
پیشگری از امراض روحی، امراض مهم روحی و اخلاقی، قرآن کریم و سلامت روحی و اخلاقی
چهارشنبه ۱۵ آذرماه۱۴۰۲، حرم مطهر حضرت معصومه سلام ﷲ علیها
- ضرورت تشخیص امراض روحی و معنوی
- پیشگری از امراض روحی
- آیا امکان وجود و تأسیس آزمایشگاهی برای تشخیص امراض روحی، معنوی و اخلاقی وجود دارد؟!
- امراض مهم روحی و اخلاقی
- روحانیت؛ متولی تشخیص و درمان سلامت روحی مردم و توقع مردم
- اقدامات و عهدنامه اردشیر(پادشاه ایران) برای سلامت روحی مردم
- اعتدال مزاج و سلامت روح!
- تاثیر آب و هوا و جغرافیا در روح
- حضرت رسول ﷲ صلی ﷲ علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام، ملاک در سلامت روحی
- قرآن کریم و سلامت روحی و اخلاقی
در پیاده روی اربعین پزشکی آمده بود و گفت برای ما پزشکان عیب است که معمولا هر که میرود زیارت اربعین و میآید مریض میشود. این برای ما عیب است که مردم بروند زیارت اباعبدﷲ و بیایند مریض شوند. پس ما چه کارهایم که نمیتوانیم از این مریضی پیشگیری کنیم.
الان معمولا اینچنین است که هر کسی میرود آزمایش خون یا… میدهد و مشخص میشود چربی، قند، و… دارد یا نه. بسیاری از بیماریها را با آزمایشها به دست میآورند. اینها مربوط به مریضی جسم است.
درباره مریضی روح چه آزمایشگاهی وجود دارد که بخواهیم آزمایش کنیم تکبر دارد یا نه؟ سوء ظن دارد یا نه؟ بخیل است یا حب دنیا دارد یا…؟ که اینها مریضی روح هستند.
اگر با آن آزمایشها بیماری جسم مشخص میشود آیا آزمایشگاهی هست که در آن آزمایشی باشد که اخلاق خوب و بد، کینه، حسد و… شخص مشخص شود؟
حالا همانطور که آن پزشک میگفت برای ما عیب است که ما نتوانیم پیشگیری کنیم، آیا بر ما طلبهها عیب نیست که نتوانیم دروغ گفتن، بیانصافی و حقد و کینه و اختلافات خانوادگی و… را پیشگیری کنیم؟ آنها مسئول سلامت جسم مردم هستند هم آزمایشگاه دارند هم مریضی مردم را عیب خودشان میدانند.
ما که باید مسئول سلامت روحی مردم باشیم اولا آزمایشگاه روحی درست کردهایم یا نه؟ اگر چنین آزمایشگاهی داریم یا نداریم، این عیبهای روحی مردم برای ما هم عیب است یا نه؟ آیا عیب نیست که ما نتوانستیم جلوگیری کنیم؟
باید عیب باشد که چرا نتوانستیم از نظر روحی اخلاق مردم را طوری بار بیاوریم که مردم گران فروشی نکنند و دروغ نگویند و…؟
اردشیر یکی از شاهان ایران بوده است که تقریبا چهار قرن قبل از تولد رسول خدا صلی ﷲ علیه و آله بوده است. آن موقع که شاه ایران شد یکی از دغدغههای اصلی او این بود: من که شاه این مملکت هستم مسئول سلامت روحی مردم هم هستم و عهد نامه واقعا عالیای دارد که خیلی جالب است مثلا نمیگذاشت در ایران کسی پشت سر کسی حرف بزند. چون اگر کسی پشت سر کسی حرف بزند دو دستگی میشود و اگر جنگ شود اینها با هم علیه دشمن هم پیمان نمیشوند لذا اتحاد مردم برایش خیلی مهم بود. حرفهایی هم درباره دین دارد.
آیا ما میتوانیم آزمایشگاهی درست کنیم که تشخیص داده شود چه کسی از نظر روحی سالم و چه کسی مریض است؟
در ذهن مردم این هست که بعضی آدمها این را میفهمند. مثلا فلانی چشم برزخیاش باز است و نگاه کند میفهمد مشکل زندگیاش کجاست. مردم هم چنین انتظاری دارند! مردم هم چنین انتظاری دارند که چنین آزمایشگاهی باشد.
من یقین ندارم حدس و احتمال است و میگویم که شما هم از نظر دین و قرآن در این مورد فکر کنید.
ما برای تنظیم آزمایشگاه روحی چه کاری میتوانیم بکنیم؟
ملاک سلامت روح چیست؟
اینکه مزاج او معتدل یا غیر معتدل است؟ این که قابل تشخیص است و میتوانیم بگوییم روح سالم در مزاج سالم است شبیه آن که میگوییم عقل سالم در بدن سالم است.
یک وقتی توضیح میدهم که مزاج اگر چطوری باشد چه اثری دارد. مثلا در مناطق گرمسیری بیشتر دعوا هست یا در مناطق سردسیر؟ و یک وقت توضیح میدهم که میگویند نماز شب را کی بخوانید اینها اعتدال مزاج ایجاد میکند.
آیا ملاک را اعتدال مزاج بگذاریم که بگوییم از اعتدال مزاج اعتدال روح تسخیص داده میشود؟
یا بگوییم ملاک دوم پیامبر اکرم صلوات ﷲ علیه و آله است. ایشان انسانِ سالمِ به تمامِ معنی است و ایشان عیار سنجش است و هر کسی را با ایشان باید مقایسه کرد. مثلا پیامبر وقتی در خانه دعوا میشد چه میکردند؟ اگر ما هم همان را میکنیم سالمیم و الا نا سالمیم.
ملاک سوم این است که بگوییم قرآن عیار است و هر کس موافق قرآن بود سالم و الا نا سالم.
اینها را بصورت قطعی نگفتم.
خلاصه در بحث اخلاق همانطور که برای سلامت جسم آزمایشگاه داریم برای سلامت روح هم باید آزمایشگاه داشته باشیم و تشخیص دهیم چه کسی سالم و چه کسی مریض است.